Promenade des Glaciers
Blijf op de hoogte en volg Frans Joke
27 Juli 2012 | Canada, Jasper Park Lodge
26 juli 2012
Weer: 20-22 graden
Gereden: 240 km.
Berenteller: 3
We vertrokken vanochtend bijtijds, de afstand is wel te overzien, maar er is veel te zien onderweg en dat vergt tijd. We halen bij de Laggan’s Bakery een verse baguette voor onderweg en beleg hebben we. Een koffie take away erbij en gaan met die banaan. We doen vandaag de Promenade des Glaciers, ofwel Highway 93 maar beter bekend als Icefields Parkway. In de Top 10 van Mooiste Routes ter Wereld van National Geographic. Ze noemen de weg hier trouwens Highway to Heaven (??!!), maar dat gaat ons iets te ver.
De weg volgt de continentale waterscheiding, dwars door de Canadese Rockies met een gemiddelde hoogte van 1700 meter. De weg heeft een lengte van 230 km. en werd tijdens de economische crisis van de jaren dertig van de vorige eeuw aangelegd als werkverschaffingsproject. In 1940 reden de eerste auto’s over de weg, tegenwoordig trekken jaarlijks ca. een miljoen toeristen met auto of mobiele huisjes het traject af. Alle interessante plekken langs de weg worden aangegeven met bruin-gele borden. In volgorde van Lake Louise (Z.) tot Jasper (N.) doen we de volgende bezienswaardige plekken:
Herbert Lake
Crowfoot Glacier, de laatste vijftig jaar heeft deze gletsjer zich een heel eind teruggetrokken, zodat de ‘kraaienpoot’ nu een teen mist.
Peyto Lake (quelle couleur!) waar een behoorlijke klim wordt beloond met een fantastisch lichtblauw meer
Mistaya Canyon -Mistaya is Indiaans voor grizzly- uitgesleten rotsen en kolkend water.
Bij The Crossing gebruiken we een kopje soep. Na het uitzichtpunt van Big Bend Hill komen we bij Columbia Icefield Centre van de National Park Services met een interessante tentoonstelling over het gebied, maar verder vrij toeristisch. Je kunt hier ook de bekende ritten per snowcoach maken over de gletsjer. Er rijden er veel rond en de mensen worden een poosje gedropt op de gletsjer. Zijn we geen fan van, maar dat kan persoonlijk zijn. De Athabasca gletsjer is vanaf de weg te zien, de Athabasca-ijstong is zo’n 6 km lang en tussen de 90 en 300 meter breed. In de afgelopen 125 jaar is deze gletsjer de helft minder dik geworden. Doordat deze gletsjer langs de Icefields Parkway ligt is dit de meest bezochte gletsjer van Noord-Amerika.
Hier nuttigen wij ons stokbroodje en een stuk fruit in de zon met uitzicht gelijk een ansichtkaart.
Daarna regent het even maar als we bij Sunwapta Falls komen is het weer zonnig. Dan rijden we door naar Jasper en gaan naar onze accommodatie. Een leuke cabin met groot terras en mooi ingericht, keukentje, badkamer en woon/slaapkamer. Aan de rand van het bos. Hier houden we het even bij, we gaan zo het centrum van Jasper ontdekken en vervolgen ons reisverhaal wellicht morgen weer.
Amazing, dat woord wordt hier nog wel eens gebruikt. En het dekt wel zo’n beetje de lading van vandaag.
Weer: 20-22 graden
Gereden: 240 km.
Berenteller: 3
We vertrokken vanochtend bijtijds, de afstand is wel te overzien, maar er is veel te zien onderweg en dat vergt tijd. We halen bij de Laggan’s Bakery een verse baguette voor onderweg en beleg hebben we. Een koffie take away erbij en gaan met die banaan. We doen vandaag de Promenade des Glaciers, ofwel Highway 93 maar beter bekend als Icefields Parkway. In de Top 10 van Mooiste Routes ter Wereld van National Geographic. Ze noemen de weg hier trouwens Highway to Heaven (??!!), maar dat gaat ons iets te ver.
De weg volgt de continentale waterscheiding, dwars door de Canadese Rockies met een gemiddelde hoogte van 1700 meter. De weg heeft een lengte van 230 km. en werd tijdens de economische crisis van de jaren dertig van de vorige eeuw aangelegd als werkverschaffingsproject. In 1940 reden de eerste auto’s over de weg, tegenwoordig trekken jaarlijks ca. een miljoen toeristen met auto of mobiele huisjes het traject af. Alle interessante plekken langs de weg worden aangegeven met bruin-gele borden. In volgorde van Lake Louise (Z.) tot Jasper (N.) doen we de volgende bezienswaardige plekken:
Herbert Lake
Crowfoot Glacier, de laatste vijftig jaar heeft deze gletsjer zich een heel eind teruggetrokken, zodat de ‘kraaienpoot’ nu een teen mist.
Peyto Lake (quelle couleur!) waar een behoorlijke klim wordt beloond met een fantastisch lichtblauw meer
Mistaya Canyon -Mistaya is Indiaans voor grizzly- uitgesleten rotsen en kolkend water.
Bij The Crossing gebruiken we een kopje soep. Na het uitzichtpunt van Big Bend Hill komen we bij Columbia Icefield Centre van de National Park Services met een interessante tentoonstelling over het gebied, maar verder vrij toeristisch. Je kunt hier ook de bekende ritten per snowcoach maken over de gletsjer. Er rijden er veel rond en de mensen worden een poosje gedropt op de gletsjer. Zijn we geen fan van, maar dat kan persoonlijk zijn. De Athabasca gletsjer is vanaf de weg te zien, de Athabasca-ijstong is zo’n 6 km lang en tussen de 90 en 300 meter breed. In de afgelopen 125 jaar is deze gletsjer de helft minder dik geworden. Doordat deze gletsjer langs de Icefields Parkway ligt is dit de meest bezochte gletsjer van Noord-Amerika.
Hier nuttigen wij ons stokbroodje en een stuk fruit in de zon met uitzicht gelijk een ansichtkaart.
Daarna regent het even maar als we bij Sunwapta Falls komen is het weer zonnig. Dan rijden we door naar Jasper en gaan naar onze accommodatie. Een leuke cabin met groot terras en mooi ingericht, keukentje, badkamer en woon/slaapkamer. Aan de rand van het bos. Hier houden we het even bij, we gaan zo het centrum van Jasper ontdekken en vervolgen ons reisverhaal wellicht morgen weer.
Amazing, dat woord wordt hier nog wel eens gebruikt. En het dekt wel zo’n beetje de lading van vandaag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
