Olympisch weekend
Blijf op de hoogte en volg Frans Joke
04 Augustus 2012 | Canada, Whistler
3 augustus 2012
Weer: 21-32 graden
Gereden: 423 km.
Berenteller: 4
Het relaxen in de streek Okanagan zit erop. Gisteren nog een ritje gamaakt naar Penticton en een stuk Nationaal Park, waarbij we op een onverharde weg terechtkwamen terwijl MiepMiep volhield dat het een doorgaande weg was. Toch maar teruggegaan en Naramata met een bezoekje vereerd, verre van opwindend. 's Middags weer heerlijk van ons grote terras genoten.
Op vrijdag 3 augustus verzamelen we onze spullen en deponeren die in de achterbak. We tuffen lekker door, wetende dat we in Whistler vandaag nog even willen rondkijken. We passeren weer mooie regio’s, veelal Indianengebieden. Het rijden is hier erg prettig, relaxed en iedereen houdt zich keurig aan de snelheid. En zo kan je al rondrijdend het mooie Canada aan je voorbij laten gaan.
In Lillooet zien we een bakery-deli en er staat ook Bäckerei op de gevel. Klinkt goed, dus naar binnen. Joke bestelt wat broodjes en twee appelvierkantjes. Zegt de dame achter de toonbank in het duits waar komt u vandaan? En dan sta je opeens Duits te praten in West-Canada. Weer een aparte ervaring rijker en es hat uns gut geschmeckt! Tijdens de route behoorlijke afdalingen van 11-13%. Maakt voor de auto niets uit, voor je oren wel.
’s Middags maken wij een strek-de-benen stop bij Duffey Lake. Frans zegt: dat lijkt huppeldepup, aannemer uit Benschop wel …. Stappen uit, Frans zegt dag Ron en Ron zegt dag Frans. Leuk elkaar hier te ontmoeten. Hoe is het toch mogelijk, zover van huis en dan een klant tegen te komen. Kletsen even met ze (ze zijn met een camper) en besluiten voor ’s avonds iets af te spreken, borrel en/of hapje.
We komen om 16.30 uur in Whistler aan. Het stadje is ontworpen op de tekentafel, maar dat is wel goed gelukt. Een autovrij centrum, altijd prettig en alles ziet er tot in de puntjes verzorgd uit. Dit in wintersportkringen bekende Canadese oord kreeg nog een zetje in de rug toen in 2010 de Olympische en Paralympische Spelen werden gehouden in Vancouver en Whistler. De tweelingtoppen van de plaats zijn Whistler Mountain (2182 m.) en Blackcomb Mountain (2287 m.) met een skiseizoen van december tot mei, zelfs zomerskiën kan op Blackcomb Mountain.
Dus tijdens de in gang zijnde Olympische Spelen van Londen twenty=twelve zoals ze hier zeggen, doen wij een Olympisch weekend Whistler. Ons onderkomen bestaat uit een klein appartement met woonkamer, slaapkamer, badkamer en complete keuken. De prijs/kwaliteit verhouding in de zomer is in Whistler erg goed, ’s winters behoorlijk aan de prijs. Gelegen aan Mainstreet, dus alles bij de hand.
’s Avonds spreken we af met onze Nederlandse reisgenoten en eten gezamenlijk een Italiaanse maaltijd bij Caramba. Dat was gezellig.
En verder is er weinig te vertellen met zo’n reisdag achter de rug. Vakantiedag 14 is ten einde. Volgende week om deze tijd zitten we als het goed is weer aan de Nespresso in Holland, what else?
Weer: 21-32 graden
Gereden: 423 km.
Berenteller: 4
Het relaxen in de streek Okanagan zit erop. Gisteren nog een ritje gamaakt naar Penticton en een stuk Nationaal Park, waarbij we op een onverharde weg terechtkwamen terwijl MiepMiep volhield dat het een doorgaande weg was. Toch maar teruggegaan en Naramata met een bezoekje vereerd, verre van opwindend. 's Middags weer heerlijk van ons grote terras genoten.
Op vrijdag 3 augustus verzamelen we onze spullen en deponeren die in de achterbak. We tuffen lekker door, wetende dat we in Whistler vandaag nog even willen rondkijken. We passeren weer mooie regio’s, veelal Indianengebieden. Het rijden is hier erg prettig, relaxed en iedereen houdt zich keurig aan de snelheid. En zo kan je al rondrijdend het mooie Canada aan je voorbij laten gaan.
In Lillooet zien we een bakery-deli en er staat ook Bäckerei op de gevel. Klinkt goed, dus naar binnen. Joke bestelt wat broodjes en twee appelvierkantjes. Zegt de dame achter de toonbank in het duits waar komt u vandaan? En dan sta je opeens Duits te praten in West-Canada. Weer een aparte ervaring rijker en es hat uns gut geschmeckt! Tijdens de route behoorlijke afdalingen van 11-13%. Maakt voor de auto niets uit, voor je oren wel.
’s Middags maken wij een strek-de-benen stop bij Duffey Lake. Frans zegt: dat lijkt huppeldepup, aannemer uit Benschop wel …. Stappen uit, Frans zegt dag Ron en Ron zegt dag Frans. Leuk elkaar hier te ontmoeten. Hoe is het toch mogelijk, zover van huis en dan een klant tegen te komen. Kletsen even met ze (ze zijn met een camper) en besluiten voor ’s avonds iets af te spreken, borrel en/of hapje.
We komen om 16.30 uur in Whistler aan. Het stadje is ontworpen op de tekentafel, maar dat is wel goed gelukt. Een autovrij centrum, altijd prettig en alles ziet er tot in de puntjes verzorgd uit. Dit in wintersportkringen bekende Canadese oord kreeg nog een zetje in de rug toen in 2010 de Olympische en Paralympische Spelen werden gehouden in Vancouver en Whistler. De tweelingtoppen van de plaats zijn Whistler Mountain (2182 m.) en Blackcomb Mountain (2287 m.) met een skiseizoen van december tot mei, zelfs zomerskiën kan op Blackcomb Mountain.
Dus tijdens de in gang zijnde Olympische Spelen van Londen twenty=twelve zoals ze hier zeggen, doen wij een Olympisch weekend Whistler. Ons onderkomen bestaat uit een klein appartement met woonkamer, slaapkamer, badkamer en complete keuken. De prijs/kwaliteit verhouding in de zomer is in Whistler erg goed, ’s winters behoorlijk aan de prijs. Gelegen aan Mainstreet, dus alles bij de hand.
’s Avonds spreken we af met onze Nederlandse reisgenoten en eten gezamenlijk een Italiaanse maaltijd bij Caramba. Dat was gezellig.
En verder is er weinig te vertellen met zo’n reisdag achter de rug. Vakantiedag 14 is ten einde. Volgende week om deze tijd zitten we als het goed is weer aan de Nespresso in Holland, what else?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
