Op safari in de Rockies
Blijf op de hoogte en volg Frans Joke
24 Juli 2012 | Canada, Banff
22 juli 2012
Weer: 25-28 graden
Gereden: 19 km.
De nieuwe dag begon vroeg, om 6 uur compleet uitgeslapen. Dan kun je denken, ik draai me nog een keer om, maar dat werkt nu eenmaal niet met een lichte jetlag. Fijn dus zo’n koffiezetapparaat op de kamer: eerst maar een bakje leut. Douchen, vervolgens naar buiten kijken wat het weer doet. Dat ziet er goed uit, de zon is ook al wakker. Het is tijd voor ontbijt en je bent niet voor niets in Canada, dus een uitgebreid ontbijt met eieren en toast hoort erbij. Schijnt ook positief te werken tegen de jetlag. Vandaag ‘sunny side up’. We kunnen er tegenaan, een flinke bodem is aanwezig.
Na het ontbijt pakken we de spullen en lopen naar de auto en gaan op weg naar Safeway om wat boodschappen te doen, heerlijk rustig nog zo vroeg. Dan rijden we via het centrum naar de gondola (kabelbaan) buiten het centrum van Banff, onderweg springen 2x ‘rendeers’ voor de auto om de weg over te gaan. Bij de gondel is de parkeerplaats nog nagenoeg leeg en kopen we kaartjes om naar Sulphur Mountain te worden gebracht. Prachtige vergezichten daar op Banff zelf, de Bow River, Banff Spings hotel, Lake Minnewanka en de rest van de omgeving. Er is een plankenpad/boardwalk naar Sanson Peak en daar lopen we op ons gemak heen. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden. Teruglopen naar beneden vergeten we nog even, acclimatiseren doe je met beleid... Dus gaan we met de gondola terug en rijden naar het bekende en kolossale Banff Springs hotel. Imposant, maar eigenlijk vinden we de ground squirrels die daar rondlopen, spelen, knabbelen en poseren veel fotogenieker, so cute! Daarna wilden we de Cave and Basin site bezoeken ** maar die is deze zomer gesloten, erg jammer. We besloten de Fenland trail te lopen, bij de kleine parking aangekomen staat er een bord: op eigen risico, veel modder en water op de paden. Toch ingelopen, eerst zien en dan geloven. Al snel bleek het inderdaad niet te doen als je niet tot je knieën weg wilt zakken, dus omgekeerd. Jammer! Toen maar de auto geparkeerd bij de Bow River en een rondje Banff centrum gelopen, de ene kant van Banff Avenue heen en de andere terug. Het centrum heeft leuke winkels, maar het is er druk en warm, dus we hebben ook maar uitgebreid een terrasje genomen: vakantie! De straatnamen in Banff verwijzen naar de dierenwereld: Caribou, Moose, Lynx en natuurlijk Bear Street etc. Onze accommodatie ligt aan Banff Avenue, maar wel verderop in het rustige gedeelte. We lopen naar het echte centrum in 10-15 minuten.
Over de plaats en streek rond Banff had ik het volgende verzameld.
In 1883 kwamen spoorwegarbeiders bij een groepje zwavelhoudende bronnen, die nu ** Cave and Basin Springs heten, ze liggen onderaan Sulphur Mountain. Ze waren op zoek naar goud…. Al snel verklaarde de overheid het bronnengebied tot beschermd gebied en later doopte men het om tot National Park Banff. Langzaam komt het toerisme op gang. De Canadian Pacific Railway (CPR) zorgde voor de rest want de spoorlijn die aan het eind van de 19e eeuw werd aangelegd en vooral de bouw van 3 grote spoorweghotels: Banff Springs hotel, Chateau Lake Louise en Emerald Lake lodge zorgden voor toename van het toerisme. Banff ligt op 1383 meter hoogte tussen de imposante bergen Cascade Mountain (2997 m.) en Mount Rundle (2948m.) en heeft 7600 inwoners, in het hoogseizoen vanwege de toeristen echter ruim het dubbele. De drukke Banff Avenue vormt de hoofdstraat met winkels, accommodaties en veel horeca. Banff staat samen met Jasper, Yoho en Kootenay Park op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Dat het een toeristische trekpleister is, was ons bekend. Banff heeft een luxe probleem: het is te populair. Er komen zo’n 4,5 miljoen bezoekers per jaar. En iedereen komt voor die geweldige natuur. Ja, dat is dus een hoofdstuk hersengymnastiek voor de bestuurders van de plaats. Wat doe je met zoveel toeristen per dag, met auto’s en campers die moeten parkeren en met de uitlaatgassen daarvan? Inmiddels is er een bouwstop afgekondigd en heeft de bouwkoorts zich verplaatst naar het iets oostelijker gelegen Canmore waar we gisteren een stop hadden.
Na een mooie dag als deze is onze enige gedachte: wat doen we morgen. De keuze is té groot …..
23 juli 2012
Weer: 19–24 graden
Gereden: 100 km.
Vanochtend ging het qua tijd al een stuk beter, dus zo rond de klok van acht knorden onze magen en werd het tijd om in actie te komen. Bij het ontbijt bepalen we ook de definitieve plannen. Het heeft vannacht geregend, de straten zijn behoorlijk nat en het is een stuk koeler. We gaan op pad en willen de Bow Valley Parkway doen, een mooie route tussen Banff en Lake Louise waar je vaak wild kunt zien. Dan bezoeken we ook Johnston Canyon. Zo gezegd, zo gedaan. Nadat we Banff uit zijn en de Bow Valley oprijden, staan er na een aantal kilometers een aantal auto’s langs de weg. Berenfile! Een bearjam verwijst naar een file veroorzaakt door mensen in auto’s en campers die langs de weg wild zien en stoppen om te fotograferen. We horen dat er een zwarte beer in de bosjes zit en inderdaad na enig speurwerk en met de verrekijker zien wij hem ook. Een foto nemen lukt helaas niet, maar nr. 1 is binnen! Dan vervolgen wij de weg naar de canyon, waar we rond 10 uur aankomen en het nog lekker rustig is. We beginnen de wandeling richting Lower Falls om daar te bepalen of we door willen lopen naar Upper Falls. Het is niet zoeer de afstand als wel het hoogteverschil wat bepalend is. Het is inmiddels weer zonnig en warm en het loopt prima met mooie zichten op de woeste rivier en de rotsen eromheen. Het stuk tot de Lower Falls is druk, we gaan door voor de Upper en daar komen we veel minder wandelaars tegen. Na afloop is het inmiddels lunchtijd en nemen we een broodje en ‘poutine’ en delen dat beide, dat laatste is een typisch Canadees gerecht van frites met dikke jus en gesmolten kaas erover. Leuk om gegeten te hebben, je moet alles proberen. Maar mwah, we zijn niet dolenthousiast. We rijden de weg verder naar Lake Louise en vandaar weer richting Banff. Op de terugweg weer een file: daar moet iets te zien zijn! Ja ja beer nummer 2 voor vandaag, een bruine die zich heerlijk tegoed doet aan besjes. Het volgende obstakel op de rit is een omgevallen boom, veel auto’s achter elkaar en wat sterke mannen -Frans ook ;-) – slepen de boom naar de kant, zodat de auto’s weer door kunnen rijden. Iets verder weer allerlei omgevallen dunnere bomen, dus er zal iets van een windhoos hebben plaatsgevonden, de hele weg ligt vol bomentroep. Leken ons dit genoeg stops voor vandaag, wederom een file, dit keer voor een elk (heel groot hertachtig beest), die rakelings langs onze auto loopt! In Banff aangekomen, het is pas 4 uur, dus we gaan de Tunnel Mountain Road op en gaan naar het uitzichtpunt van de Hoodoos en de Bow River: erg mooi die vreemd gevormde rotsformaties. Dan terug naar onze accommodatie, even wat lezen en dit verslag maken en foto’s uploaden.
Ik zie tot mijn schrik dat de website Waar ben jij.nu de layout volledig op z’n kop heeft gegooid en ik van alles anders moet doen dan eerder. Niet zo’n handige zet van ze midden in het hoogseizoen is mijn mening. Dus ik hoop dat alles lukt en jullie kunnen zien en lezen wat ik had geschreven ….Tot de volgende ronde.
P.S. We horen 's avonds van een Banff inwoner dat er inderdaad een enorme windvlaag heeft plaatsgevonden 's middags.
Weer: 25-28 graden
Gereden: 19 km.
De nieuwe dag begon vroeg, om 6 uur compleet uitgeslapen. Dan kun je denken, ik draai me nog een keer om, maar dat werkt nu eenmaal niet met een lichte jetlag. Fijn dus zo’n koffiezetapparaat op de kamer: eerst maar een bakje leut. Douchen, vervolgens naar buiten kijken wat het weer doet. Dat ziet er goed uit, de zon is ook al wakker. Het is tijd voor ontbijt en je bent niet voor niets in Canada, dus een uitgebreid ontbijt met eieren en toast hoort erbij. Schijnt ook positief te werken tegen de jetlag. Vandaag ‘sunny side up’. We kunnen er tegenaan, een flinke bodem is aanwezig.
Na het ontbijt pakken we de spullen en lopen naar de auto en gaan op weg naar Safeway om wat boodschappen te doen, heerlijk rustig nog zo vroeg. Dan rijden we via het centrum naar de gondola (kabelbaan) buiten het centrum van Banff, onderweg springen 2x ‘rendeers’ voor de auto om de weg over te gaan. Bij de gondel is de parkeerplaats nog nagenoeg leeg en kopen we kaartjes om naar Sulphur Mountain te worden gebracht. Prachtige vergezichten daar op Banff zelf, de Bow River, Banff Spings hotel, Lake Minnewanka en de rest van de omgeving. Er is een plankenpad/boardwalk naar Sanson Peak en daar lopen we op ons gemak heen. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden. Teruglopen naar beneden vergeten we nog even, acclimatiseren doe je met beleid... Dus gaan we met de gondola terug en rijden naar het bekende en kolossale Banff Springs hotel. Imposant, maar eigenlijk vinden we de ground squirrels die daar rondlopen, spelen, knabbelen en poseren veel fotogenieker, so cute! Daarna wilden we de Cave and Basin site bezoeken ** maar die is deze zomer gesloten, erg jammer. We besloten de Fenland trail te lopen, bij de kleine parking aangekomen staat er een bord: op eigen risico, veel modder en water op de paden. Toch ingelopen, eerst zien en dan geloven. Al snel bleek het inderdaad niet te doen als je niet tot je knieën weg wilt zakken, dus omgekeerd. Jammer! Toen maar de auto geparkeerd bij de Bow River en een rondje Banff centrum gelopen, de ene kant van Banff Avenue heen en de andere terug. Het centrum heeft leuke winkels, maar het is er druk en warm, dus we hebben ook maar uitgebreid een terrasje genomen: vakantie! De straatnamen in Banff verwijzen naar de dierenwereld: Caribou, Moose, Lynx en natuurlijk Bear Street etc. Onze accommodatie ligt aan Banff Avenue, maar wel verderop in het rustige gedeelte. We lopen naar het echte centrum in 10-15 minuten.
Over de plaats en streek rond Banff had ik het volgende verzameld.
In 1883 kwamen spoorwegarbeiders bij een groepje zwavelhoudende bronnen, die nu ** Cave and Basin Springs heten, ze liggen onderaan Sulphur Mountain. Ze waren op zoek naar goud…. Al snel verklaarde de overheid het bronnengebied tot beschermd gebied en later doopte men het om tot National Park Banff. Langzaam komt het toerisme op gang. De Canadian Pacific Railway (CPR) zorgde voor de rest want de spoorlijn die aan het eind van de 19e eeuw werd aangelegd en vooral de bouw van 3 grote spoorweghotels: Banff Springs hotel, Chateau Lake Louise en Emerald Lake lodge zorgden voor toename van het toerisme. Banff ligt op 1383 meter hoogte tussen de imposante bergen Cascade Mountain (2997 m.) en Mount Rundle (2948m.) en heeft 7600 inwoners, in het hoogseizoen vanwege de toeristen echter ruim het dubbele. De drukke Banff Avenue vormt de hoofdstraat met winkels, accommodaties en veel horeca. Banff staat samen met Jasper, Yoho en Kootenay Park op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Dat het een toeristische trekpleister is, was ons bekend. Banff heeft een luxe probleem: het is te populair. Er komen zo’n 4,5 miljoen bezoekers per jaar. En iedereen komt voor die geweldige natuur. Ja, dat is dus een hoofdstuk hersengymnastiek voor de bestuurders van de plaats. Wat doe je met zoveel toeristen per dag, met auto’s en campers die moeten parkeren en met de uitlaatgassen daarvan? Inmiddels is er een bouwstop afgekondigd en heeft de bouwkoorts zich verplaatst naar het iets oostelijker gelegen Canmore waar we gisteren een stop hadden.
Na een mooie dag als deze is onze enige gedachte: wat doen we morgen. De keuze is té groot …..
23 juli 2012
Weer: 19–24 graden
Gereden: 100 km.
Vanochtend ging het qua tijd al een stuk beter, dus zo rond de klok van acht knorden onze magen en werd het tijd om in actie te komen. Bij het ontbijt bepalen we ook de definitieve plannen. Het heeft vannacht geregend, de straten zijn behoorlijk nat en het is een stuk koeler. We gaan op pad en willen de Bow Valley Parkway doen, een mooie route tussen Banff en Lake Louise waar je vaak wild kunt zien. Dan bezoeken we ook Johnston Canyon. Zo gezegd, zo gedaan. Nadat we Banff uit zijn en de Bow Valley oprijden, staan er na een aantal kilometers een aantal auto’s langs de weg. Berenfile! Een bearjam verwijst naar een file veroorzaakt door mensen in auto’s en campers die langs de weg wild zien en stoppen om te fotograferen. We horen dat er een zwarte beer in de bosjes zit en inderdaad na enig speurwerk en met de verrekijker zien wij hem ook. Een foto nemen lukt helaas niet, maar nr. 1 is binnen! Dan vervolgen wij de weg naar de canyon, waar we rond 10 uur aankomen en het nog lekker rustig is. We beginnen de wandeling richting Lower Falls om daar te bepalen of we door willen lopen naar Upper Falls. Het is niet zoeer de afstand als wel het hoogteverschil wat bepalend is. Het is inmiddels weer zonnig en warm en het loopt prima met mooie zichten op de woeste rivier en de rotsen eromheen. Het stuk tot de Lower Falls is druk, we gaan door voor de Upper en daar komen we veel minder wandelaars tegen. Na afloop is het inmiddels lunchtijd en nemen we een broodje en ‘poutine’ en delen dat beide, dat laatste is een typisch Canadees gerecht van frites met dikke jus en gesmolten kaas erover. Leuk om gegeten te hebben, je moet alles proberen. Maar mwah, we zijn niet dolenthousiast. We rijden de weg verder naar Lake Louise en vandaar weer richting Banff. Op de terugweg weer een file: daar moet iets te zien zijn! Ja ja beer nummer 2 voor vandaag, een bruine die zich heerlijk tegoed doet aan besjes. Het volgende obstakel op de rit is een omgevallen boom, veel auto’s achter elkaar en wat sterke mannen -Frans ook ;-) – slepen de boom naar de kant, zodat de auto’s weer door kunnen rijden. Iets verder weer allerlei omgevallen dunnere bomen, dus er zal iets van een windhoos hebben plaatsgevonden, de hele weg ligt vol bomentroep. Leken ons dit genoeg stops voor vandaag, wederom een file, dit keer voor een elk (heel groot hertachtig beest), die rakelings langs onze auto loopt! In Banff aangekomen, het is pas 4 uur, dus we gaan de Tunnel Mountain Road op en gaan naar het uitzichtpunt van de Hoodoos en de Bow River: erg mooi die vreemd gevormde rotsformaties. Dan terug naar onze accommodatie, even wat lezen en dit verslag maken en foto’s uploaden.
Ik zie tot mijn schrik dat de website Waar ben jij.nu de layout volledig op z’n kop heeft gegooid en ik van alles anders moet doen dan eerder. Niet zo’n handige zet van ze midden in het hoogseizoen is mijn mening. Dus ik hoop dat alles lukt en jullie kunnen zien en lezen wat ik had geschreven ….Tot de volgende ronde.
P.S. We horen 's avonds van een Banff inwoner dat er inderdaad een enorme windvlaag heeft plaatsgevonden 's middags.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
