Een zee van tijd

Maandag 10 augustus 2020

We hebben de regio Zuid-Devon aardig ontdekt.
Na het ontbijt de spullen gepakt en wat denk je: het begint te regenen. Ook een paar onweersklappen, niet heftig. Tijd om weg te gaan!
Dus trekken we vandaag verder naar Cornwall in de zuidwest punt.
We bezoeken onderweg het Eden Project, dat op de route ligt. Dat moesten we van te voren reserveren, omdat ze vanwege corona met tijdslots werken en een maximum aantal bezoekers toelaten. De Nederlander Tim Smit, droomde van een wereldtuin en creëerde het terrein in een voormalige groeve. Al vanuit de verte waarneembaar vanwege de ‘bubbels’. Een unieke plantenwereld o.a. in de twee grootste plastic koepels ter wereld, biomen genoemd. In de ene regenwoud, in de andere mediterrane planten. Verder buiten ook van alles, mooi aangelegd als een soort Floriade.
In de ‘bubbels’ en binnen mondkapje op, buiten niet uiteraard.
Inmiddels warm en zonnig, in de bubbels heet en vochtig.
De lokatie is gebruikt voor de opnamen van Bond film ‘Die another day’.
Er zijn veel tuinen in ZW Engeland, vanwege het milde klimaat. Voor wie geen kasteel of landhuis bezit, ontstond de cottagetuin: veel kleur op een klein oppervlak. We zien beauties.

Onze nieuwe verblijfplaats is Marazion, dat ligt aan de kust bij Penzance en daar verblijven we in een appartement. Een modern klein, compleet huisje begane grond met woonkamer/keuken, slaapkamer en badkamer. En een groot terras en grasveld. Het appartement heet The Lookout en we hebben inderdaad weids uitzicht. Hier in de omgeving is veel te doen en te zien daarom verblijven we hier 4 nachten.

In Marazion zelf ligt voor de kust St. Michaels Mont, dat met een lange stenen dam (causeway) met het vasteland verbonden is. Dat dijkje kun je met eb bewandelen, maar is superglad. Er varen/rijden amfibievoertuigen voor wie niet durft of bij vloed. De burcht is de broer van Mont St. Michel in Frankrijk en ligt hoog met eromheen tuinen.

We gaan het beleven.

Afstand: 175 km.
Temperatuur: 17 - 25 graden


Dinsdag 11 augustus 2020

Het begon als een grijze dag, bewolkt en 17 graden. De eigenaar had al gezegd dat het weer hier per uur kan veranderen aan de kust en het verderop zo tien graden warmer kan zijn. Lange broek aan, korte broek/rok mee. We rijden in een half uurtje naar Lizard Peninsula. En gaan eerst naar Kynance Cove om de drukte voor te zijn. We lopen naar beneden, een mooi pad met prachtige uitzichten. Aan het eind bij het strand wacht de koffie. Dan moeten we de weg terug omhoog, gelukkig is het nog niet strak blauw en heet.
Het wandelpad is onderdeel van het bekende South West Coast Path, een lange-afstandspad langs de Engelse kusten. Een soort Pieterpad zoals bij ons maar dan wel ruim 1000 km. Loopt langs de kusten van o.a. Devon en Cornwall.
Rond de middag is het toch weer 26 graden.
Daarna komen we in de file te staan voor Lizard Point bij de vuurtoren, die skippen we dus. We stoppen dan bij een rustige en idyllische baai verderop de Church Cove. Dit is het Engeland van de plaatjes, witte huizen, rieten daken, kleurrijke tuinen.
We doen op de terugreis het charmante plaatsje Porthleven aan en gaan dan naar Marazion terug, wandelen langs het strand, en dan zijn de benen en voetjes moe en voldaan.

Afstand: 50 km.
Temperatuur: 17 - 26 graden