Het dak van Italië

We verlaten het Lago Maggiore richting Dolomieten en kiezen voor de route langs de oostkant van het Comomeer en vanuit Tirano volgen wij letterlijk het spoor van de Bernina Express, alleen buigen wij nu af richting het Italiaanse Livigno. Autorijden is hier een lust voor het oog met steeds andere landschappen als bergen, meren, bossen en heel veel bochten ….

Livigno ligt op ruim 1800 meter hoogte in een prachtig dal tussen de nationale parken Stelvio (Italië) en Engadin (Zwitserland). Mega bergen en een mooi bergmeer. Het is een belastingvrij stadje en dat is te merken aan de middenstand. Gezellig en druk. We logeren aan de rand van het centrum in een onlangs gerenoveerde hotel met 12 kamers. Ziet er tiptop uit.
Je moet natuurlijk nooit klagen over het warme weer. Dat wordt direct afgestraft! We vertrokken 's avonds laat uit Milaan met 35 graden en zitten zondagochtend in de bergen met slechts 12 graden: regen, onweer en wolken. We lezen ook op Internet dat het noodweer is toegeslagen in de Alpen en Noord-Italië, dus daar zullen we hier een staartje van meekrijgen. Dag zomer, hallo herfst.
Achter een raam vol regendruppels in de BnB worden we niet blij. Daarom zijn we er met de auto op uitgetrokken, hier dichtbij de Zwitserse grens over richting Sankt Moritz. Twee jaar geleden deden wij de route per trein 'Bernina Express' en nu doen we hetzelfde gebied in de auto. Een werkelijk machtig berggebied met de bergtoppen Piz Bernina 4049 m. en Diavolezza 2953 m. Maar ja foto's zien er heel anders uit met mooi weer dan nu met wolken en regen. Toch imposant. Bij het Lago Bianco een stop en een kopje koffie.
We keren in de loop van de middag terug en het positieve is dat we in Livigno kunnen tanken voor 0,97 Eurocent per liter. 's Middags komt de zon om de hoek en flaneren we door het dorp, bekijken wat winkels en eindigen op een terras. Vrijheid is niet doen waarvan je houdt, maar houden van wat je doet.
Maandag is het weer goed zo tussen 20-25 graden en droog weer en nemen we de gondelbaan Carosello omhoog. Daarboven op 2360 meter hoogte wonderschone vergezichten naar alle kanten. We vervolgen met de stoeltjeslift naar 3000 meter en dalen lopend en op ons gemak af naar het tussenstation. Boven is het fris en heb je de fleece nodig, maar al wandelend is het al snel vest uit. Het Lago di Livigno is fotogeniek gelegen tussen de rotsen. Kortom: wij blijven nog even genieten hier.