Dolce far niente
Blijf op de hoogte en volg Frans Joke
01 Augustus 2012 | Canada, Kelowna
31 juli 2012
Weer: 18-30 graden
Gereden: 415 km.
Berenteller: 4
Op 31 juli begonnen we met weer het ontbijtbuffet van de lodge. Nu maar eens een pannenkoek en bagel cream cheese genomen ter afwisseling. Dat eet je thuis niet als ontbijt tenslotte. We hadden behoorlijke afstand te overbruggen, zo’n 400 km asfalt te gaan. We verlaten Yoho Park en laten de Rockies letterlijk achter ons, volgen grotendeels de Trans Canada Highway via Glacier Park naar het westen. Stoppen bij Rogers Pass, ook weer bekend vanwege de rails die hier werd aangelegd en waar door lawines van alles mis is gegaan. Daarom heeft men begin vorige eeuw een tunnel aangelegd en later is daar een tunnel voor de Trans Canada Highway bijgekomen. Het spoor neemt in Canada een belangrijke plaats in! We gaan over op Pacific Time, dat is 9 uur vroeger dan in Nederland, dus een uur tijdswinst vandaag. In Revelstoke maken we een stop, je kunt hier het spoorwegmuseum bezoeken, dat doen we niet maar wij zien de blauwe Rocky Mountaineer op het station, deze luxe trein is in de (reis)wereld erg bekend en geliefd. De trein is mooi, heeft panoramarijtuigen en rijdt dwars door de Rockies.
Bij Sicamous nemen we de zuidelijker afslag Hwy 97 richting Okanagan Valley.
Dit keer schrijf ik dus vanuit een totaal nieuwe en andere omgeving met vrnl. fruitbomen en druivenranken in een heuvelachtige gebied bij een enorm meer. De knop moet wel totaal om en het voelt wat on-Canadees, maar het went snel. Die temperatuur en dat Mediterraanse sfeertje vinden we een welkome afwisseling in het programma.
We kijken vanuit ons appartementje op het Okanagan meer en de accommodatie ligt aan Rotary Beach, dat klinkt chiquer dan het is. Verder valt er niet veel te melden eigenlijk.
Stel je voor: aangename temperatuur, bijna ondergaande zon, een bord met culinaire lekkernijen voor je. La douce France, Bella Italia? Nee, Okanagan!
1 augustus 2012
Weer: 24-30 graden
Gereden: 0 km.
Hier in de omgeving zie je twee dingen: golfbanen en wineries. We snappen meteen waarom hier zoveel pensionado’s neerstrijken: goed klimaat, ’s zomers golfen en watersporten, ’s winters skiën in Silver Star of Big White om de hoek.
We logeren in Kelowna, de grootste plaats van de Okanagan Valley. Maar zitten ten zuiden ervan, dus wel toeristisch maar ook redelijk kleinschalig, een haventje, wat terrassen en een aantal goede accommodaties.
Verder proberen we met beleid aan onze huidkleur te werken. Ook fijn!
We gaan o-n-t-spannen i.p.v. inspannen, dat is vakantie in de laagste versnelling en dus geen verslagen de komende dagen. Wees niet treurig, we komen vanzelf weer in de lucht, waarschijnlijk vanuit Whistler.
Op 1 augustus 's avonds is er een airshow boven het meer. Mooi om te zien wat voor capriolen de vliegtuigjes uithalen!
Weer: 18-30 graden
Gereden: 415 km.
Berenteller: 4
Op 31 juli begonnen we met weer het ontbijtbuffet van de lodge. Nu maar eens een pannenkoek en bagel cream cheese genomen ter afwisseling. Dat eet je thuis niet als ontbijt tenslotte. We hadden behoorlijke afstand te overbruggen, zo’n 400 km asfalt te gaan. We verlaten Yoho Park en laten de Rockies letterlijk achter ons, volgen grotendeels de Trans Canada Highway via Glacier Park naar het westen. Stoppen bij Rogers Pass, ook weer bekend vanwege de rails die hier werd aangelegd en waar door lawines van alles mis is gegaan. Daarom heeft men begin vorige eeuw een tunnel aangelegd en later is daar een tunnel voor de Trans Canada Highway bijgekomen. Het spoor neemt in Canada een belangrijke plaats in! We gaan over op Pacific Time, dat is 9 uur vroeger dan in Nederland, dus een uur tijdswinst vandaag. In Revelstoke maken we een stop, je kunt hier het spoorwegmuseum bezoeken, dat doen we niet maar wij zien de blauwe Rocky Mountaineer op het station, deze luxe trein is in de (reis)wereld erg bekend en geliefd. De trein is mooi, heeft panoramarijtuigen en rijdt dwars door de Rockies.
Bij Sicamous nemen we de zuidelijker afslag Hwy 97 richting Okanagan Valley.
Dit keer schrijf ik dus vanuit een totaal nieuwe en andere omgeving met vrnl. fruitbomen en druivenranken in een heuvelachtige gebied bij een enorm meer. De knop moet wel totaal om en het voelt wat on-Canadees, maar het went snel. Die temperatuur en dat Mediterraanse sfeertje vinden we een welkome afwisseling in het programma.
We kijken vanuit ons appartementje op het Okanagan meer en de accommodatie ligt aan Rotary Beach, dat klinkt chiquer dan het is. Verder valt er niet veel te melden eigenlijk.
Stel je voor: aangename temperatuur, bijna ondergaande zon, een bord met culinaire lekkernijen voor je. La douce France, Bella Italia? Nee, Okanagan!
1 augustus 2012
Weer: 24-30 graden
Gereden: 0 km.
Hier in de omgeving zie je twee dingen: golfbanen en wineries. We snappen meteen waarom hier zoveel pensionado’s neerstrijken: goed klimaat, ’s zomers golfen en watersporten, ’s winters skiën in Silver Star of Big White om de hoek.
We logeren in Kelowna, de grootste plaats van de Okanagan Valley. Maar zitten ten zuiden ervan, dus wel toeristisch maar ook redelijk kleinschalig, een haventje, wat terrassen en een aantal goede accommodaties.
Verder proberen we met beleid aan onze huidkleur te werken. Ook fijn!
We gaan o-n-t-spannen i.p.v. inspannen, dat is vakantie in de laagste versnelling en dus geen verslagen de komende dagen. Wees niet treurig, we komen vanzelf weer in de lucht, waarschijnlijk vanuit Whistler.
Op 1 augustus 's avonds is er een airshow boven het meer. Mooi om te zien wat voor capriolen de vliegtuigjes uithalen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
