Via België naar Denver

Oei wat is het nog vroeg vandaag. Om 04.15 uur gaat de wekker, auau da's pijnlijk zeg. Maar ja, voor het goede doel zullen we erbij denken.
De jongelui Stefan en Sarah(S & S afgekort)zijn nooit zo snel 's ochtends, dus het valt alles mee als we inderdaad om 05.00 uur allevier paraat zijn om te vertrekken. Jippie! Op naar Zaventem, Brussel airport. Daar komen we 06.45 uur. Frans zet ons drietjes + bagage af bij "kiss and drive", zet de auto in de parking en gaan dan gezamenlijk de terminal in. De balie van American Airlines gaat net open. Na de ondervraging zijn we de koffers i.i.g. kwijt en wordt het tijd voor een bakske leut. Dus naar de coffeeshop voor cafeine mét en daarna wat winkelen. 't Is een kleine, overzichtelijk luchthaven. Om 10 uur gaan we boarden, ze hebben een prima systeem waarbij een letter op je boarding pass aangeeft tot welke groep je behoort en dus aan boord mag. Geen geduw en getrek, ieder op zijn beurt. Goed zo, Belgen! We kunnen dus snel vertrekken en zien Zeeuws-Vlaanderen liggen en Engeland, Groenland (ijsschotsen) en Canada (bewolkt). De immigratie papieren ingevuld en na aankomst Chicago door de douane, zelf koffer ophalen, op een andere band zetten en met een treintje naar de andere terminal voor de doorvlucht. Ze zijn volop aan 't verbouwen daar, dus wat rommelig. Het lijkt allemaal een hoop gedoe, maar qua tijd gaat het best snel. Er is zelfs nog tijd over om vlakbij de gate een drankje te nemen. De jeugd neemt ... tja een Mac! Je bent in de States of niet hè. Dan aan boord en vertrekken, denken we. Naast ons dient er echter letterlijk een brandje geblust te worden, een plas olie naast ons toestel staat in de fik en de Amerikanen nemen geen enkel risico dus wachten allemaal die vliegtuigen erom. Veel loeiende sirenes, maar een half uur later gaan we. Nog 2,5 vliegen naar Denver over vrnl. landbouwgebied. We komen om 17.20 (lokaal) aan. Het is een mooie, moderne luchthaven (Chicago oud en vooral grijs) met een soort tentdaken, die moeten de toppen van de Rocky Mountains verbeelden. Ook hier een treintje naar in dit geval het gebouw met de bagagebanden. Buiten staat de shuttlebus van de autoverhuurder National/Alamo klaar die ons naar hun kantoor brengt. Daar is niemand voor ons, wordt het contract opgemaakt en mogen we uitzoeken van al dat moois. Wat nemen we: Chevrolet Trailblazer, Jeep Cherokee, Toyota Highlander of Frontrunner? In de Highlander zit Frans niet met zijn hoofd tegen het dak, dus die nemen we. De auto wordt gescand en we rijden rustig richting de stad. We vinden het hotel maar moeten even zoeken hoe we daar kunnen parkeren, er blijkt een garage onder het hotel te zijn en daar wordt onze auto weggezet nadat we de koffers eruit hebben gehaald. We krijgen kamers 1274 en 1664. Even rustig aan bijkomen, lekker even liggen en douchen en om 20.15 uur gaan we de autovrije hoofdstraat in en zoeken een restaurant. Maar … eerst bij de Starbucks een mok gescoord met Colorado erop voor de verzameling. Eten: Sarah en Joke salade, Frans vis en Stefan vlees. We merken dat we moe zijn dus gaan lekker naar de kamer waar om 22.00 uur de oogjes dichtvallen (in Nederland is het inmiddels ’s ochtends, dus we zijn ook al 24 uur in touw).