Blauw, blauw en een vleugje wit ....

28 juli 2011 Blauw, blauw, hemelsblauw …
Nee met een vleugje wit van de sneeuw!

In Mazama Village – 11 km. ten zuiden van het Crater meer, maar wel in het Nationale park- waar we zitten is een winkel, wasserette, restaurant Annie Creek, camping, benzinepomp en de huisjes met kamers dus. Geen tv’s, gsm’s, kranten en Internet. Voor vandaag staat de route rond het meer (rimdrive) op het programma, totaal 53 km. Maar er zijn zoveel stops mogelijk dat we er een hele dag voor uitgetrokken hebben. We vertrekken rond 09.30 uur, doen de aanbevolen richting nl. met de klok mee en het is nog prettig rustig onderweg. Er zijn veel viewpoints gemaakt en daar weer wandelingen vandaan, dus voor iedereen wat. Op weg naar onze Village hadden we gisteren al een aantal stops gedaan, dus die komen we nu weer tegen en slaan we over. Beginnen met Discovery Point. Dan willen we graag de Watchman trail doen naar de brandweertoren bovenop de berg, het lijkt wel een adelaarsnest, vandaar heb je uitzicht over het eilandje. Maar jullie voelen het vast al aankomen: vanaf onderaan ligt het pad vol sneeuw en is afgesloten. Maar enfin er is wel een uitzichtpunt beneden aan de wandeling met mooi uitzicht op o.a. Wizard Island. Het eiland heeft deze naam gekregen omdat het eruit ziet als een tovenaarshoed. Nog een aantal stops die allemaal de moeite waard zijn en je niet wilt missen. Dan gaan we voor het allermooiste uitzichtpunt van het park nl. Cloudcap Overlook en ja hoor, hier kun je zelfs met de auto niet verder want de sneeuw blokkeert de weg. Een groepjes fietsers kan er net langs en gaat een poging wagen …. Zo komen we natuurlijk niet aan onze (wandel)kilometers. We zien bij Kerr Notch de rotsen genaamd Phantom Ship in het meer liggen, een eilandje van hard vulkaangesteente. Dan nemen we de zijweg naar The Pinnacles en doen daar een wandeling (zonder sneeuw, gewoon heet daar, echt waar) met zicht op de spitse, tandvormige rotsformaties van vulkaanas. Ook hier weer een leuke ontmoeting, mensen vinden een praatje maken erg leuk en onze trip ‘fantastic’. Ach, het oversteken van de plas (Atl. Oceaan) zorgt al voor respect haha. Hierna picknicken we weer (onderweg tijdens de rimdrive kom je nergens iets tegen om te eten en/of drinken) en doen dan de Sun Notch wandeling met weer ander zicht op de Phantom Ship. Wat een prachtig mooie panorama’s toch. De laatste stop doen we bij Vidae Falls, een 30 m. hoge waterval. Zou je vroeger een filmrolletje met 36 opnamen hebben vol geschoten, vandaag een kleine 100 foto’s gemaakt. Lang leve de memory stick. En na afloop van de vakantie herinneringen ophalen bij het selecteren van al die foto’s voor het maken van een digitaal fotoboek. De grote vraag als je dit meer ziet, zo kalm, zo blauw, zo rond is natuurlijk waarom het zo blauw is. Omdat het alleen maar is gevuld met water van sneeuw en regen, er komen geen beken en rivieren op uit, dit gecombineerd met de diepte geeft de hemelsblauwe kleur. En dan heeft het ook nog iets te maken met het kleurenspectrum, maar da’s nu even wat ingewikkeld uitleggen en het is ook geen college tenslotte. Het meer is een van de helderste meren ter wereld. Dit in combinatie met de blauwe luchten van vandaag (hoewel ’s ochtends wat heiig) reflecteert het als een spiegel en is dat natuurlijk enorm leuk voor de beelden. ’s Avonds gaan we naar Crater Lake lodge om de zonsondergang daar te bewonderen. Het is best kil op het terras (ligt niet in de zon) en de muskieten zijn vervelend. We warmen af en toe op bij de open haard binnen, nemen warme koffie. Maar de zon zakt niet zo geweldig mooi als we gewild hadden. Wat alles weer goed maakt is een mooi rendier bij de parkeerplaats met gewei. Hij poseert niet echt, maar we hebben hem gevangen voor de foto. Het was een fantastische dag, om in te lijsten!