Vulkanen: grote en kleine kraters

27 juli 2011 Vulkanen, grote kraters, kleine krater

We horen dat het in Nederland herfstachtig weer is, sorry wij beginnen de nieuwe dag met een onbewolkte lucht en een lekker zonnetje. ‘s Ochtends zo rond een graad of 20 en dan in de loop van de dag 25-27 graden. Precies goed wat ons betreft. Het ‘homemade breakfast’ bestond uit zelfgemaakte muffins, yoghurt granola, pancakes of scrambled eggs (keuze) en natuurlijk sapjes en koffie of thee. En daarna gingen we op pad. De eerste stop aan hwy. 97 is Lava Butte, een top met uitzicht over het vulkanisch gebied van die omgeving en de bergen in de verte. De lavastenen hier zijn roodachtig of grijs/zwart, we moeten nog uitzoeken wat het verschil is en zien niemand om het te vragen. Vergt wat (internet) studie, want Lonely Planet rept er niet over en andere boeken liggen thuis. Veel schattige en vooral rappe chipmunks (soort kleine gestreepte eekhoorns) hier in het bos, ze blijven koddig en fotogeniek. Heerlijk in de zon op een lavasteen of smikkelend aan een nootje. Dan rijden we naar Newberry Volcanic Monument. De geschiedenis van de vulkaan gaat 500.000 jaar terug. Newberry is gevormd na een eruptie en is één van de grootste vulkanen van Noord-Amerika. We doen eerst de Big Obsidian Flow wandeling, met een groen meertje aan de rand van een enorme hoeveelheid stenen aan de zuidflank van de krater. Frans haalt zijn hart op! De zwarte stenen glimmen soms in de zon, heel speciaal. Dan door naar Paulina’s Peak (7984 ft.) voor een wandeling met uitzicht. Jammer, dat gaat niet door: ‘road closed’. Dan maar naar Paulina’s Lake, ook leuk maar wel minder spectaculair (denken we). Je kunt er bootjes huren maar wij houden het gezien de tijd op een drankje op het terras bij het water. We stoppen onderweg in Gilchrist waar een klein postkantoor is en kopen wat postzegels. Sorry, een zeer beperkt aantal. Een groet aan jullie allen via deze weblog is welgemeend en bespaart veel schrijfwerk van kaarten die wellicht na onze terugkomst in Nederland aankomen. Dan nog een klein uurtje te gaan naar Crater Lake National Park. Dit hebben we vóór de reis als hoogtepunt aangemerkt o.a. vanwege het felblauwe meer met omringende bergen. We rijden via de noordingang het park binnen. Hier (ook) weer een waarschuwingsbord voor de aanwezigheid van beren. Wij hadden 2 jaar geleden (toen i.v.m. de voorgenomen reis naar Canada) een berenbelletje gekocht bij de outdoorwinkel De Zwerfkei in Woerden die je aan je rugzak doet. De beer zou dan op afstand moeten blijven als je de tas beweegt. Belletje gaat dus mee. Na enkele kilometers komen we bij het eerste uitzichtpunt op het meer bij Merriam Point. We hebben vorige week in de plaats Paradise geslapen (Mount Rainier) maar dit is werkelijk evenzo een ‘paradijselijke’ omgeving. Met zicht op het prachtige meer en Wizard Island: subliem! We snappen nu waarom het meer Het Schitterendste Juweel van de Cascade Range wordt genoemd. De foto’s zeggen genoeg. In dit park ook nog veel sneeuw en ca. 1 - 2 meter hoog langs sommige wegen, ja zelfs op 27 juli. Het sneeuwt veel in dit gebied, zo’n 10-14 meter per jaar, de route rond het meer is alleen in juli, augustus en september open. Daarbuiten kun je alleen via de zuidingang van het park komen en tot Crater Lake lodge rijden en dan dezelfde weg terug, dan zie je slechts een klein stukje. We rijden met nog een aantal stops tijdens de rit door naar de bij Crater Lake lodge uitgezette Sinnott Memorial Overlook trail. Tja, wat moet je nog zeggen. Het is een wonder van de natuur, alle superlatieven gelden voor deze plek op aarde, naar onze mening. Er is een klein museum met een interessante film over het ontstaan van Crater Lake en evenzo uitleg door rangers. Het ontstond 7700 jaar geleden toen de 3660 m. hoge Mount Mazama instortte als gevolg van een vulkanische uitbarsting. Terwijl de ‘caldera’ zich vulde met water, stroomde er nog steeds lava in de krater. Hierdoor werd Wizard Island gevormd, een uit vulkanisch gesteente bestaande kegel die 233 m. boven het meer uitsteekt. Op de top van het eilandje bevindt zich een kleine krater van 27 m. diep, vaak gevuld met sneeuw. Regen en sneeuw vulden de grote kraterkom van het meer zelf wat op zijn diepst 590 meter is. Diep onder water zijn nog steeds warmwaterbronnen actief. Men waarschuwt dan ook: de vulkaan slaapt, maar is beslist niet dood. De vulkaan maakt deel uit van de Ring of Fire, een verzameling vulkanen rondom de Pacific Oceaan in de vorm van een ring dus o.a. in de USA, maar ook Japan en Nieuw-Zeeland. Na een drankje rijden we naar Mazama, daar hebben we een kamer gereserveerd, want de geliefde Crater Lake lodge -uit 1915 aan de rand van de krater met zicht op het meer- zat al vol (……), zelfs als doorgewinterde reisregelaar kun je soms te laat zijn voor het reserveren van populaire accommodatie. Er zijn 4 kamers in één cabin (houten huis), het ziet er netjes uit en ligt midden in het bos. We zitten in gebouw I met kamer 3. Mannen (vrouwen met die lengte zijn er niet veel) van bijna 2 meter zijn niet gebruikelijk schijnbaar. Een douche op borsthoogte is meer regel dan uitzondering. Maar dat geldt niet alleen voor deze bestemming, weten we uit ervaring. Dutch men are tall! Maar positief is, dat de kamers altijd een koffiezetapparaat hebben en bijbehorende (de)cafe, suiker en melk. En een ander fijn pluspunt is (raar praatje) dat men overal op openbare damestoiletten -ook in de meest afgelegen plekken- papieren weggooi toiletbrillen heeft, die je kunt pakken en ook nog eens meer dan voldoende toiletpapier. Hoe vaak hebben wij dames al niet papieren zakdoekjes moeten gebruiken voor dat doel, die je dan ook braaf bij je hebt. We gaan ons vanavond verdiepen in de ontvangen folders en mogelijkheden van dit natuurpark voor ons programma morgen, hoewel we al voornemens waren de route om het meer heen te doen. Wel één nadeel hier: muggeninvasie. De ligging van Mazama cabins is wat lager en de temperatuur dus hoger, heerlijk voor deze vervelende bijtertjes. Morgen voordat we weggaan de kamer maar bewerken met Deet, stinkt nogal maar dan bij terugkomst misschien geen last.