America, we have to go ......
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Frans Joke
04 Augustus 2011 | Verenigde Staten, Sonoma
3 augustus 2011
Geen wekker, geen programma gewoon rustig wakker worden, kopje thee, kopje koffie en ontbijt met vers fruit en Bulgaarse yoghurt. De schoonmaaksters zijn daarna op onze kamer bezig, dus lezen we even een gratis krantje in de lobby. Om 10.45 uur rijden we richting Plaza en kopen daar een fles Trios wijn, dat is een combi van Cabernet, Pinot Noir en Merlot voor Wil en Charlie. We willen een broodje meenemen voor onderweg en zien een boulangerie. We nemen daar ook een koffie, een croissantje maken we gelijk soldaat. Dan TomTom aan voor de Golden Gate Bridge, eerst naar Sausalito. Daar aangekomen veel wegopbrekingen, ook bij hét uitzichtpunt hoog op de berg. Maar we hoeven niet te treuren, het zit toch potdicht. Dan maar beneden kijken en daar zoeken we even naar dé plaats met het juiste zicht op de brug. Maar vinden dat. Dan de brug over, tol betalen en aan San Francisco zijde naar Presidio en daar ook weer de juiste locatie gezocht voor de felbegeerde foto’s. Beneden eerst op zoek naar een toilet, dat is echt nodig. Je hebt mooi zicht op het water, de vissers en pelikanen daar en op Alcatraz. Maar het blijft wat mistig, dus de foto’s zijn ook wat mistig geworden. Maar, Stefan en Gerhard 2006: no > 2011 yes!! Het verhaal van de Golden Gate bridge. Hij is echt indrukwekkend. In 1937 geopend na een bouwduur van 4 jaar, 6 rijstroken en een voet/fietspad. De brug is 2,7 km. lang, de kabels zijn 1 meter dik (!) en bestand tegen windsnelheden van 160 km. per uur. Na het verorberen van onze 'franse broodjes' via de drukke Van Ness Avenue en de Bay Bridge naar de overkant van de baai om door te gaan naar de nicht van Frans aan Den Hollander kant en haar man, die in San Ramon ten oosten van San Francisco wonen. Fijn in de tuin gezeten, heerlijk gegeten en gezellig gepraat. Dank voor jullie gastvrijheid, Willy en Charlie! ’s Avonds in het donker terug, zo’n 90 kilometer.
4 augustus 2011
We werden rond half 9 wakker en hebben echt géén programma vandaag. We gaan om rond half 11 bij het zwembad zitten, krantje en boek erbij, de zon staat alweer hoog aan de hemel en brandt aardig. Beetje zwemmen tussendoor om af te koelen. Lunchen in je loungestoel, luxe hoor. Om half 4 vinden we het lang genoeg, de huid is aardig verkleurd en het klinkt gek maar zo'n dagje niksen daar word je loom van zeg. We frissen ons op en zitten op het balkon uit de zon ook aangenaam. Ons ‘galgenmaal’ gebruiken we in Sonoma bij Carneros, want morgen moeten we het doen met een eenvoudige hap van onze Koninklijke. Erg lekker en een waar afscheidsmaal! Wie zegt dat Amerika geen culinaire hoogstandjes heeft, moeten we corrigeren. We hebben echt een aantal pareltjes ontdekt en erg genoten van het eten. Daarna de koffers herpakt, maar dat viel alles mee. Lekker op tijd naar bed want morgen toch weer bijtijds op weg naar de luchthaven van San Francisco. Maar je weet nooit met de drukte op de weg in en rond zo’n stad wat je aan vertragingen te wachten staat. En eenmaal in je leven je intercontinentale vlucht missen willen we toch laten bij een 'once in a lifetime' ervaring! De auto inleveren bij Alamo, met het treintje naar de terminal en de drukte op de airport zelf. Het kost allemaal een hoop tijd. Vertrek vlucht KL 606 om 14.00 uur lokale tijd en officiële vluchtduur 10.15 uur maar meestal wat minder van west naar oost leert de ervaring, om op zaterdag 6 augustus rond 09.00 uur te landen op Amsterdam.
We hebben enorm genoten de laatste drie weken. En 3x was scheepsrecht, 2x moeten annuleren maar nu hebben we dan toch weer een ‘grote’ reis gemaakt waarop we kunnen teren voorlopig. Onvergetelijk: veel indrukken, landschappen, ervaringen, ontmoetingen, locaties, accommodaties, foto’s. Het nagenieten komt vast nog (meer). We kijken er nu al met een fijn en dankbaar gevoel op terug, ervan uitgaande dat de KLM ons morgen veilig in Nederland brengt.
Geen wekker, geen programma gewoon rustig wakker worden, kopje thee, kopje koffie en ontbijt met vers fruit en Bulgaarse yoghurt. De schoonmaaksters zijn daarna op onze kamer bezig, dus lezen we even een gratis krantje in de lobby. Om 10.45 uur rijden we richting Plaza en kopen daar een fles Trios wijn, dat is een combi van Cabernet, Pinot Noir en Merlot voor Wil en Charlie. We willen een broodje meenemen voor onderweg en zien een boulangerie. We nemen daar ook een koffie, een croissantje maken we gelijk soldaat. Dan TomTom aan voor de Golden Gate Bridge, eerst naar Sausalito. Daar aangekomen veel wegopbrekingen, ook bij hét uitzichtpunt hoog op de berg. Maar we hoeven niet te treuren, het zit toch potdicht. Dan maar beneden kijken en daar zoeken we even naar dé plaats met het juiste zicht op de brug. Maar vinden dat. Dan de brug over, tol betalen en aan San Francisco zijde naar Presidio en daar ook weer de juiste locatie gezocht voor de felbegeerde foto’s. Beneden eerst op zoek naar een toilet, dat is echt nodig. Je hebt mooi zicht op het water, de vissers en pelikanen daar en op Alcatraz. Maar het blijft wat mistig, dus de foto’s zijn ook wat mistig geworden. Maar, Stefan en Gerhard 2006: no > 2011 yes!! Het verhaal van de Golden Gate bridge. Hij is echt indrukwekkend. In 1937 geopend na een bouwduur van 4 jaar, 6 rijstroken en een voet/fietspad. De brug is 2,7 km. lang, de kabels zijn 1 meter dik (!) en bestand tegen windsnelheden van 160 km. per uur. Na het verorberen van onze 'franse broodjes' via de drukke Van Ness Avenue en de Bay Bridge naar de overkant van de baai om door te gaan naar de nicht van Frans aan Den Hollander kant en haar man, die in San Ramon ten oosten van San Francisco wonen. Fijn in de tuin gezeten, heerlijk gegeten en gezellig gepraat. Dank voor jullie gastvrijheid, Willy en Charlie! ’s Avonds in het donker terug, zo’n 90 kilometer.
4 augustus 2011
We werden rond half 9 wakker en hebben echt géén programma vandaag. We gaan om rond half 11 bij het zwembad zitten, krantje en boek erbij, de zon staat alweer hoog aan de hemel en brandt aardig. Beetje zwemmen tussendoor om af te koelen. Lunchen in je loungestoel, luxe hoor. Om half 4 vinden we het lang genoeg, de huid is aardig verkleurd en het klinkt gek maar zo'n dagje niksen daar word je loom van zeg. We frissen ons op en zitten op het balkon uit de zon ook aangenaam. Ons ‘galgenmaal’ gebruiken we in Sonoma bij Carneros, want morgen moeten we het doen met een eenvoudige hap van onze Koninklijke. Erg lekker en een waar afscheidsmaal! Wie zegt dat Amerika geen culinaire hoogstandjes heeft, moeten we corrigeren. We hebben echt een aantal pareltjes ontdekt en erg genoten van het eten. Daarna de koffers herpakt, maar dat viel alles mee. Lekker op tijd naar bed want morgen toch weer bijtijds op weg naar de luchthaven van San Francisco. Maar je weet nooit met de drukte op de weg in en rond zo’n stad wat je aan vertragingen te wachten staat. En eenmaal in je leven je intercontinentale vlucht missen willen we toch laten bij een 'once in a lifetime' ervaring! De auto inleveren bij Alamo, met het treintje naar de terminal en de drukte op de airport zelf. Het kost allemaal een hoop tijd. Vertrek vlucht KL 606 om 14.00 uur lokale tijd en officiële vluchtduur 10.15 uur maar meestal wat minder van west naar oost leert de ervaring, om op zaterdag 6 augustus rond 09.00 uur te landen op Amsterdam.
We hebben enorm genoten de laatste drie weken. En 3x was scheepsrecht, 2x moeten annuleren maar nu hebben we dan toch weer een ‘grote’ reis gemaakt waarop we kunnen teren voorlopig. Onvergetelijk: veel indrukken, landschappen, ervaringen, ontmoetingen, locaties, accommodaties, foto’s. Het nagenieten komt vast nog (meer). We kijken er nu al met een fijn en dankbaar gevoel op terug, ervan uitgaande dat de KLM ons morgen veilig in Nederland brengt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
