Rest binnenland Madeira

De weg langs de noordkust is behoorlijk slingeren. Haarspeldbochten. Het hoort erbij. Deze bloemen bloeien al volop: paradijsvogelbloemen, oleanders, aronskelken, azalea’s, datura’s, gladiolen ook al en natuurlijk de bougainvillea’s. Van de clivia’s en agapanthussen staan de knoppen op uitkomen. En andere kleurrijke bloeiers die ons onbekend zijn. Die namen moeten we thuis maar eens opzoeken.

Iets later opgestaan deze zondag. Het is Eerste Paasdag en veel Portugese families die op pad gaan zo’n dag, dus wij houden ons kalm. In de loop van de ochtend een paar uurtjes bij het zwembad onder de parasol doorgebracht. Aangename temperaturen van rond 25 graden maar de zeewind erbij zorgt voor minder gezweet. Na een tosti als lunch, de kilometers lange boulevard gelopen en van de uitzichten op alles op zee, aan de kust en de lido’s genoten. De stappenteller toch weer tevreden gesteld.

We zijn naar het oostelijke deel van Madeira gereden. Eerst de grote weg (Via Rapida VR 1) naar de luchthaven bij Santa Cruz waar de weg gewoon onder de landingsbaan doorloopt en even later rijd je dan parallel aan de landingsbaan, heel grappig. Er landde toevallig een toestel maar dan moet de chauffeur echt wel op weg blijven letten. Ze scheren rakelings over en dat is spectaculair. Dan door naar Canical en het uitzichtpunt Miradouro do Rosto een landtong met hoge kliffen, diepe afgronden, ruige kliffen, blauw kolkend water. Reden we met een strakblauwe lucht weg uit Funchal, hier is het bewolkt en koud en er staat een harde wind. Niet aangenaam. Kan zomaar een wereld van verschil zijn op nog geen 30 km. afstand.

Tweede Paasdag is hier een normale werkdag, bij ons bezoek aan “oud” Funchal dus druk in de stad. Een aardig centrum met mooi betegelde voetgangerszones. Een parkeergarage vlakbij de haven biedt uitkomst. Er liggen twee cruiseschepen van Aida en TUI Mein Schiff.

We eten een hapje. De vis op Madeira is fantastisch, vers en goedkoop. Nieuwe namen voor ons, alles smaakt top.

Via een mooie bergroute met veel bochten via Seixal naar PortoMoniz gereden, van zuidoost naar noordwest. Hoe verder je naar het westen komt, hoe woester en gevarieerder het landschap wordt. Bergen, grotten, watervallen, dalen en kliffen. De zee is hier een stuk onrustiger, het is een mooi gezicht om de golven tegen de rotsen te zien beuken. Porto Moniz heeft veel enorme lavarotsen en de zee zorgt voor een constante aanvoer van water, waardoor er natuurlijke blauwe poeltjes ontstaan. Zie foto’s.

Fraai uitzicht voorbij en op Porto Moniz na veel bochten. Maar zeer de moeite van de omweg waard. Je reist hier in het binnenland werkelijk van het ene hoogtepunt naar het volgende.

Via de hoogvlakte Paul da Serra komen wij bij de hoogste berg van Madeira Pico Ruivo 1862 m. hoog, en reden we terug naar Funchal. Deze tocht was werkelijk de mooiste!