Vliegen en landen

Het eiland Madeira is zo’n bestemming die we al langere tijd wilden doen, maar het kwam er steeds niet van. En omdat we voorkeur hebben voor het voorjaar, was dat in de coronajaren 2020 en 2021 ook gewoon niet mogelijk.

Behorend bij Portugal en ligging ten noorden van de Canarische Eilanden in de Atlantische oceaan. Het wordt ook wel het bloemeneiland genoemd.

We gaan dit keer niet dagelijks een verslag maken en plaatsen, misschien aan het eind of na thuiskomst alles in 1x. Jullie zien het wel.

Donderdag 14 april 2022

Het was tot het laatst toe spannend, Frans testte positief op Covid-19 (milde klachten) maar met inachtneming van de quarantaine kunnen we dan toch donderdag 14 april vertrekken. Joke testte iedere dag negatief. Ja, we gaan.

Dan ga je na ruim twee jaar weer vliegen en dan hoort daar een onontkoombaar vroeg tijdstip van vertrek bij. Drie uur opstaan, in de auto, parkeren, met de shuttle naar de terminal om de koffers bij Transavia te droppen. Door de controle en dan begint de vakantie echt. Dat kopje koffie na de security smaakt altijd heerlijk! Het instappen begint op tijd, vertrek is rond 06.30 uur tijdens de overgang van de duisternis naar het licht. Het vliegtuig is toch wel voor 90% vol. De meeste mensen gebruiken een mondkapje, hoewel niet meer verplicht. Het cabinepersoneel loopt zonder. We proberen wat te dutten. We vliegen naar Londen en vandaar in zuidwestelijke richting over de oceaan. Veel turbulentie en verplicht in de riemen, het is een ware rammelkist. Na bijna 4 uur vliegen aankomst lokale tijd 09.30 uur (1 uur vroeger). Echter, daar gaat nog wat aan vooraf. De luchthaven -met sinds 2017 de naam Cristiano Ronaldo airport-, staat bekend om de spannende landingsbaan, hoewel inmiddels verlengd. Eerst moet het vliegtuig vanuit het noorden komend nog even een U-turn maken, niet veel boven de oceaan. En dan flink in de remmen om voor de afgrond stil te staan. Veilig geland!

Na de kofferontvangst, op naar de transfer die ons ineen half uurtje naar Funchal zal brengen.We zien al wat van het oosten van het eiland. Veel bananenbomen en verder steile rotswanden die in zee eindigen. Geen idee hoeveel tunnels we door zijn gekomen, we zijn de tel kwijtgeraakt.

Enfin, we komen aan bij onze accommodatie en krijgen gelijk de sleutel, na het welkomstdrankje Madeira, een zoete wijn. De hal is groots en voorzien van veel en glimmend marmer. Het gebouw is al wat ouder, maar modern en strak ingericht. We hebben gekozen voor zeezicht. Prima ruimte met lekkere fauteuils, verder een inloopdouche en dat balkon met zicht op zee maakt het af.

Spullen uitgepakt, lege koffers opgeborgen. Daar zitten we dan even later: op ons balkon met zicht op de Atlantische Oceaan. De zon schijnt.

Omdat we vandaag nog geen huurauto hebben, doen we rustig aan. In het nabij gelegen Forum winkelcentrum boodschappen gedaan. En eind van de middag gebruiken we in een hotel verderop de afternoon tea, beter bekend als high tea. Hier logeerden Winston Churchill en Roger Moore graag, het is er klassiek Engels. Zowel hartige sandwiches, scones met jam en clotted cream en teveel kleine, zoetige gebakjes en alles mooi geserveerd, zittend op een terras zo nagenoeg boven de zee met zicht op de baai. Om 18.15 uur vertrekken we weer en wandelen wat calorietjes eraf richting ons tijdelijke thuis. Een lange dag als begin van deze vakantie.

Het is vandaag 22 graden, vol in de zon warmer, prima weertje.

En we gaan bijtijds onder zeil, gaap.