De reis als doel

Vroeg op voor vakantiebegrippen. Half negen zitten we in de auto. Om 10 uur vertrekt de Bernina Express uit Tirano en dat is 40 minuten van Bormio, dus we willen rond half 9 wegrijden. Planning klopt, maar auto parkeren is wel een probleem bij het station lukt niet dus dat kost tijd. In de rij voor kaartjes en dat lukt sneller. Wel duur, want de Bernina heeft naast de prijs van het normale treinretour Tirano-Sankt Moritz een toeslag van 14 Euro per persoon.

De Bernina Express is een trein met panorama rijtuigen van de Rhätische Bahn, de Zwitserse alpentreinmaatschappij uit Graubünden en sinds 2008 op de Unesco werelderfgoed lijst.
We starten op 429 meter hoogte in Tirano, maar klimmen al snel. In Brusio een draai van 360 graden om in korte tijd veel hoogte te overbruggen. Dan een foto van het Miralago. Al snel stijgen we naar grotere hoogte en staan een kwartier stil in Alp Grüm met een fantastisch zicht op de Palü gletsjer en eronder de groenblauwe Palü See. Het hoogste punt van de reis is station Ospizio Bernina op 2253 meter gelegen bij Lago Bianco en dan passeer je de Piz Bernina met 4049 meter hoogte. Vervolgens een stop in Pontresina en eindhalte voor ons is Sankt Moritz op 1775 meter (station). We lopen van het station -dat aan het meer van Moritz ligt- naar het centrum een deel van de wandel via enorm lange roltrappen omdat het centrum op ca. 75 meter hoger ligt. Wat een uitvinding, gemak dient de mens. Dan kom je bij een verzameling van winkels van topmerken als Louis Vuitton, Ralph Lauren, Ermenegildo Zegna, Gucci, Burberry etc.; slaan we dus over. De Bentleys en Jaguars bij de chique, grote hotels met chauffeurs in livrei zijn hier meer regel dan uitzondering. Wat een decadent oord.
Aangezien we onze boterhammen al onderweg hadden verorberd in de trein bij het kopje koffie, zijn we toch genoodzaakt hier iets te nuttigen. Een kleine lunch met een enorm prijskaartje, wellicht zegt het genoeg dat een kopje espresso 5 Zw. Frank doet (ca. 4,60 Euro). Hadden we kunnen weten. De Zwitserse Frank staat nagenoeg gelijk aan de Euro, dus het land is voor de Eurotoerist niet aangenaam voor de portemonnee. Je bent snel door je pecunia heen!

St. Moritz heeft wel een aardig centrum en mooie ligging aan een meer en tegen een helling, temidden van een geweldige bergwereld.
De terugreis aanvaarden we met de gewone Rhätische Bahn trein, hetzelfde traject maar met meer stops en geen panorama rijtuigen (maar ook geen toeslag). Het is beslist geen straf twee keer dit spectaculaire traject af te leggen, je ziet weer andere dingen en weet nu waar hoogtepunten komen en je (soms alsnog) foto's kunt schieten.
Na aankomst in Tirano zijn we het erover eens dat we dit niet hadden willen missen, een prachtige ervaring rijker!
In drie kwartier zijn we weer in ons appartement. Met een vooruitziende blik van gisteren, dat koken na zo'n dag niet echt aantrekkelijk is verwarmen we de supermarkt lasagne en eten als toetje yoghurt met koffiesmaak. Dat laatste is nu echt zoiets waarvan je zegt: mogen ze in Nederland ook introduceren.